از خدا خواستم خدا نپذیرفت

از خدا خواستم خدا نپذیرفت

از خدا خواستم تا دردهایم را از من بگیرد،

خدا گفت: نه! رها کردن کار توست. تو باید از آنها دست بکشی.

از خدا خواستم تا کودک معلولم را درمان کند،

خدا گفت: نه! روح او بی نقص است و تن او موقت و

فناپذیر

از خدا خواستم خدا نپذیرفت

از خدا خواستم تا دردهایم را از من بگیرد،

خدا گفت: نه! رها کردن کار توست. تو باید از آنها دست بکشی.

از خدا خواستم تا کودک معلولم را درمان کند،

خدا گفت: نه! روح او بی نقص است و تن او موقت و

فناپذیر.

از خدا خواستم تا شکیبایی ام بخشد،

خدا گفت: نه! شکیبایی زاده رنج و سختی است.

شکیبایی بخشیدنی نیست، به دست آوردنی است.

از خدا خواستم تا خوشی و سعادتم بخشد،

خدا گفت: نه!

من به تو نعمت و برکت دادم، حال با توست که سعادت

را به چنگ آوری.

از خدا خواستم تا از رنج هایم بکاهد،

خدا گفت: نه!

رنج و سختی ، تو را از دنیا دورتر و دورتر، و به من نزدیکتر

و نزدیکتر می کند.

از خدا خواستم تا روحم را تعالی بخشد،

خدا گفت: نه!

شایسته آن است که تو خود سر برآوری و ببالی اما من

تو را هرس خواهم کرد تا سودمند و پر ثمر شوی.

من هر چیزی را که به گمانم در زندگی لذت می آفریند از خدا خواستم و باز گفت: نه.

من به تو زندگی خواهم داد، تا تو خود از هر چیزی لذتی به کف آری.

از خدا خواستم یاری ام دهد تا دیگران را دوست بدارم، همانگونه که او مرا دوست دارد.

و خدا گفت: آه ، سرانجام چیزی خواستی تا من اجابت کنم